Kliknij tutaj --> 🦕 bazylika św antoniego w padwie

Obecnie na miejscu grobu św. Antoniego wznosi się potężna bazylika, wystawiona w latach 1256-1310, posiadająca 118 m długości, 32,5 szerokości i 38,5 m wysokości nawy głównej, dwie wieże wysokie 68 m, 2 wieżyczki minaretowe i 8 kopuł. Kult św. Antoniego rozszedł się po świecie chrześcijańskim na Zachodzie lotem błyskawicy. Antoniego z Padwy w Bydgoszczy | Bydgoszcz. Parafia św. Antoniego z Padwy w Bydgoszczy, Bydgoszcz, Poland. 888 likes · 4 talking about this · 19 were here. Parafia rzymsko-katokicka pw. św. Jakub z Marchii, wł. Giacomo della Marca (ur. we wrześniu 1393 w Monteprandone, zm. 28 listopada 1476 w Neapolu we Włoszech) – święty katolicki, kaznodzieja, franciszkanin. Ukończył studia prawnicze, był legatem Stolicy Apostolskiej oraz inkwizytorem. Jako misjonarz przemierzył ojczyste Włochy oraz inne kraje Europy [1] . Franciszek Lekszycki. On namalował obraz św. Antoniego. Na odpusty ku czci tego wielkiego cudotwórcy przybywały tysiące ludzi, między innymi 13 czerwca 1687 r. był tu wielki czciciel tego Świętego król Jan III Sobieski. Obecnie kult św. Antoniego jest bardzo żywy. W każdy wtorek na Msze św. przybywa wiele osób z Przeworska i okolic. Bazylika Św. Antoniego W Padwie: write a review or complaint, send question to owners, map of nearby places and companies Site De Rencontre Maine Et Loire. Zacznijmy od tego, że w Padwie przede wszystkim się mieszka, dalej – studiuje, a dopiero na końcu Padwę się zwiedza. Co wcale nie znaczy, że miasto ma niewiele do zaoferowania turyście. Nie, nie, nie. WIĘCEJ WŁOCH NA BLOGU TUTAJ Choć Drodzy Państwo muszą też wiedzieć, że Padwa to jedno z tych miast, w którym na stu mieszkańców przypada jeden kościół. Więc jeśli uprawiasz sakroturystykę tudzież churching, w Padwie poczujesz się jak dziecko w Disneylandzie. Możesz siedzieć tu i z tydzień, co wcale nie gwarantuje, że zwiedzisz wszystkie padewskie kościoły. Padwa ma Kenny’ego Randoma, a to jedyny jego mural, który znalazłam Ale i bez udziału w sztafecie kaplica – bazylika – baptysterium – kościół – kaplica, w Padwie znajdzie się dość atrakcji, aby spędzić tu jeden bardzo przyjemny dzień. A może nawet dwa, jeśli masz chęć na zwiedzanie muzeów. Będzie tym milej i zabawniej, że Padwa naszpikowana jest polskimi śladami jak mało które (a może i żadne inne?) miasto we Włoszech. Nasi rodacy patronują kaplicy (św. Stanisław w Bazylice il Santo) i placowi (Maksymilian Kolbe), mają tu też swoje pomniki (Stefana Batorego i Jana III Sobieskiego szukajcie na placu Prato Della Valle), a kilku kolejnych studiowało na padewskiej wszechnicy (Mikołaj Kopernik, Jan Kochanowski oraz Jan Zamoyski to tylko te bardziej znane przykłady). Do tego (szok i niedowierzanie!) w kościele il Santo znajdziecie… ulotki po polsku! Na placu Prato della Valle szukaj polskich śladów Mój subiektywny przewodnik po Padwie (siłą rzeczy) będzie więc trochę zbożny – pobożny. Ale hej, głowa do góry, nie samym churchingiem Padwa stoi! Plus będzie też trochę gastronomicznej rozpusty! Na początek mam jednak do Szanownych Państwa pytanie. Uwielbiam te detale na włoskich kamienicach Padwa pierwsze skojarzenie? U mnie święty Antoni. (choć po wizycie w mieście do pakietu dołączy jeszcze kawa z miętową pianką, o czym więcej później). Więc trochę zdziwiłam się, że św. Antoniego wcale nie był Włochem (bo Portugalczykiem), tak naprawdę nazywał się Fernando, a z Padwą za życia związany był tylko przez chwilę. Miasto musiało mu się jednak spodobać, bo inaczej nie zażyczyłby sobie być tu pochowanym. A w miejscu grobu wkrótce potem (ale nadal w trzynastym wieku) franciszkanie stawiają okazałą świątynię. I jeśli miałabym wskazać jeden kościół w Padwie, który trzeba zobaczyć, to jest to właśnie Bazylika św. Antoniego. Bardziej ze względu na to, co w środku niż fasadę. Bazylika il Santo. W środku zdecydowanie ciekawsza niż na zewnątrz Być w Padwie i nie zwiedzić Bazyliki il Santo niepodobna Bo skromność i ubóstwo to może w statucie zakonu, ale na pewno nie w architekturze. A powiedzieć, że Bazylika wykończony jest na bogato, to mało. Przepych wnętrz kościoła św. Antoniego wprawia w osłupienie, a skromny pielgrzym prędzej oczopląsu dostanie od kolorów marmuru, ilości rzeźb i fresków oraz kilogramów złotej szpachli. Oczywiście Bazylika nie byłaby Il Santo bez relikwii, na czele z (podobno) idealnie zachowanym językiem św. Antoniego. Ergo językiem blisko osiemsetletnim. Za życia zakonnika ten był jego podstawowym orężem. Dorobił się nawet pseudonimu „młot na heretyków” (św. Antoni, nie język). I pewnie, że chciałam język świętego zobaczyć (kto by nie chciał?). Zupełnie abstrahując od spraw duchowych, oglądanie relikwii to jednak małe (maciupeńkie) guilty pleasure (któremu z takim zapałem oddawałam się w Akwizgranie). Ale na dobrych chęciach się skończyło, bo kaplica z relikwiami była okratowana i zamknięta na cztery spusty. Na pocieszenie spacer po niekończących się klasztornych krużgankach. Warto pobłądzić, bo na jednym z dziedzińców czeka lewitujące niemowlę (oraz toaleta w systemie „płatne ile łaska”). A! Wstęp do Bazylika św. Antoniego w Padwie jest bezpłatny. Więc tym bardziej trzeba zwiedzać i kropka. Z kolei na placu przed Bazyliką (Piazza del Santo) w oko wpada konny pomnik, o którym nie byłoby sensu wspominać gdyby nie dwie sprawy. Jest dłuta Donatella, a sportretowany dowódca zwany był Gattamelatą. Czyli słodkim kotkiem. Zaskakujące pseudo dla żołnierza, no ale co ja tam wiem. Co można robić w Padwie (prócz zwiedzania kościołów) Kluczyć po uliczkach i placach starego miasta. Testować kawiarnie. Nie dać się przejechać rowerom. Bo Padwa to bardzo rowerowe miasto (ale wiem też z dobrego źródła, że do dwóch kółek nie należy się tu zbytnio przywiązywać, bo jeszcze się taki nie urodził, co by rower przed padewską szajkę złodziei uchronił). Torre Dell’Orologio W ramach akcji ‘zgub się, znajdź, a potem zgub się jeszcze raz w Padwie’ polecam pokręcić się po okolicy niewielkiego Piazza Duomo (z katedrą) oraz Piazza delle Erbe i Piazza della Frutta. Te dwa ostatnie rozdziela budynek Palazzo della Ragione. Kawałek dalej Piazza dei Signori z wieżą zegarową (Torre Dell’Orologio). W zaułku znalazłam (jedyny! chlip) mural lokalnego artysty Kenny’ego Random. A wiem, że w Padwie jego street artu jest znacznie więcej. Więc szukajcie! Fragment fasady katedry w Padwie Skok w bok z Piazza delle Erbe i już jesteśmy na terytorium dawnego getta. Natężenie arkad sięga tu zenitu. Spójrzcie też od czasu do czasu w górę, bo Gwiazdy Dawida w sklepieniu = mini świetliki, przez które mieszkańcy getta podglądali ulicę. Zajrzyjcie też na dziedzińce Pallazzo Bo – historycznej siedziby Uniwersytetu Padewskiego. Tylko smutek i żal, że słynny teatr anatomiczny jest nie do zobaczenia dla przygodnego turysty. Po drugiej stronie ulicy Pallazzo Comunale (urząd miasta). W temacie budynków użyteczności publicznej mają rozmach w tej Padwie. Trzy (no cztery) kroki od kościoła św. Antoniego znajdziecie z kolei największy plac we Włoszech, w dodatku owalny – Prato Della Valle. Wokół niego kilkadziesiąt posągów (są Polacy! ale o tym już było) i płytki kanał (zgaduję, że niezła z niego wylęgarnia komarów). Jest jeszcze ogród botaniczny Orto botanico di Padova, no ale 10 euro za zwiedzanie ogrodu w styczniu, to chyba jednak trochę przesada (nawet jeśli jest najstarszy na świecie)? Zagadka: Co to jest szczyt turystycznego oportunizmu? Pójść na kawę do Pedrocchi Café (Via VIII Febbraio 15). Oczywiście, że to zrobiłam! Choć w Polsce podobne przybytki omijam bardzo szerokim łukiem (a do Noworola nie dałabym się zaciągnąć nawet siłą). Cafe Pedrocchi jest tak znane, że wymienia się ją w pierwszym rzędzie największych padewskich atrakcji. Kawiarnia działa niemal nieprzerwanie od osiemnastego wieku, a wśród jej wiernych fanów byli lord Byron i Stendhal. Bardzo tu ą ę elegancko, w związku z czym trochę też sztywno. Ale za brak krawata nie wyrzucają za drzwi. Sprawdzone. Ktoś w Pedrocchi wpadł też na genialny pomysł jak raz na zawsze pozbyć się studentów (wiadomo, nad jedną kawą skłonni siedzieć cały dzień). Lokalny przesąd głosi, że wystarczy przekroczyć próg Pedrocchi Café, aby oblać egzaminy końcowe (nie wiadomo czy działa na studentów spoza Padwy). Ale nie o przesądach i Stendhalu miało być, a o specjalności zakładu – kawie Pedrocchi, czyli czarnej kawie z puszystym miętowym kremem i szczyptą kakao na wierzchu. Dopełniłam swój turystyczno-blogerski obowiązek i spróbowałam. Czy smakowało? Owszem. Czy chciałabym powtórkę? Nie. Padwa do zjedzenia Życie z miejsca staje się lżejsze, gdy wiesz, że jesteś w miejscu, w którym nie grozi ci ani śmierć głodowa, ani bankructwo. Czyli na przykład w Padwie. O bary z kawą i przekąskami człek się tu potyka, a złotą turystyczną zasadę „jedz tam gdzie miejscowi” można realizować z zamkniętymi oczami (pod warunkiem, że oddalisz się od Piazza del Santo). Polecam zwłaszcza pokręcić się po Via S. Francesco. W podcieniach pod numerem 212 skrywa się mała, ale zacna kanapkarnia L’Angolo Del Gusto (Via S. Francesco 212; blisko Bazyliki św. Antoniego). Przygotowywane na świeżo kanapki kosztują 3-4 euro. Do wyboru są też gotowe wypieki (pizza, calzone, wiadomo). Specjalnością zakładu jest puccia ze spersonalizowanymi dodatkami. Ja wybrałam puccie z porchettą, grillowanym bakłażanem i jakimś duszonym zielskiem, które nie było szpinakiem (4 EUR). Słowo harcerza, że puccia smakuje lepiej niż wygląda W L’Angolo Del Gusto je się na stojąco (ale przynajmniej nie ma coperto). Na dłuższe posiedzenie przy kawie wybieramy pierwszą kawiarnię również przy Via S. Francesco. Z espresso za 1,1 EUR i bez myta za zajęcie stolika. Ciekawe czy zawsze jest tak miło w Padwie, czy to po prostu taryfa ulgowa na (bardzo) martwy sezon? Czy wiesz, że Padwa… Fun facts 1: Padwa ofiarom WTC. Pomnik Memoria e Luce to zjawisko z zupełnie innej bajki. Może dlatego, że za projektem stoi (suprise, suprise) David Libeskind. Strukturę ze szkła i stali najlepiej oglądać z mostu na Corso del Popolo (w drodze z dworca kolejowego do centrum). W jednej ze ścian pan Libeskind zatopił kawałek prawdziwego World Trade Center. Padwa ofiarom WTC Fun facts 2: Padwa też ma translohr! Co to translohr? Nieudana krzyżówka tramwaju z autobusem. Po kądzieli ma opony, po mieczu jedną szynę. Translohr krąży też po Wenecji, pisałam o nim więcej tutaj. Fun fatcs 3: O kościołach (że nieskończenie wiele) już było, ale nie było jeszcze o wyjątkowej mnogości podcieni. Arkady w Padwie ciągnął się kilometrami. Latem to musi być świetna sprawa (cień!), ale zimą ciągnie spod nich co najwyżej wilgotnym chłodem. Chciało mi się Włoch w wersji sauté i Padwa spełniła moje oczekiwania z nawiązką Po piekiełku weneckiego karnawału wypad do sennej i niemal bezludnej Padwy okazał się kojącym kompresem na obolałą duszę i nogi. A to wszystko niecały kwadrans jazdy pociągiem z Wenecji Mestre – najlepszej bazy wypadowej do zwiedzania Wenecji i okolic (dobry hotel w dobrej cenie). OK, kwadrans jeśli trafisz na przyspieszony pociąg Regionale Veloce, którym podróż trwa tyle, co pociągiem premium Frecciarossa, ale za to kosztuje tyle, co regularny osobowy. Zwykły osobowy z Venezia Mestre do Padwy jedzie trochę ponad pół godziny, więc też dramatu nie ma. Ale do Padwy warto się wybrać na wycieczkę także z innych włoskich miast. Tutaj znajdziecie opcje dojazdu do Padwy z Bergamo, Werony i Bolonii. Nocleg w Padwie Jeżeli masz ochotę przenocować w mieście, to polecam te miejsca noclegowe w Padwie: Klimatyczny apartament Elena Casa Turistica z balkonem, osobną sypialnią i w pełni wyposażoną kuchnią. Rustykalnie urządzone B&B Casa Camilla. W cenie śniadanie i dostęp do ogrodu. Hotel leży nieco na uboczu, ale dla gości są rowery. Hotel Padova Suites C20 położony w sąsiedztwie bazyliki św. Antoniego. Nowoczesne pokoje wyposażone w klimatyzację i ekspres do kawy oraz… dostęp do Netflixa. Budżetowy Hotel Igea usytuowany w pobliżu bazyliki św. Antoniego oraz kaplicy Scrovegnich. Przydało się? Postaw mi wirtualną kawę lub udostępnij artykuł znajomym. Da mi to poczucie, że to, co robię ma sens. Po więcej pomysłów zajrzyj do spisu treści bloga. No i zostań ze mną na dłużej, aby nie przegapić kolejnych tekstów. Polub na Instagramie i Facebooku! Lub zapisz się do newslettera z powiadomieniami o nowych artykułach. Sprawdź skrzynkę i kliknij w potwierdzający link. DZIĘKUJĘ! For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Bazylika św. Antoniego w Padwie. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ Padwa, bazylika San AntonioPadwa, bazylika św. AntoniegoPadova, basilica di San Antonio Lokalizacja: Padwa, Piazza del Santo ( Budowa: 1232-1307 Styl: romanizm, gotyk, bizantyjski HISTORIA. Bazylika świętego Antoniego w Padwie należy do najważniejszych miejsc pielgrzymkowych nie tylko we Włoszech ale i w całej Europie. Budowę świątyni rozpoczęli franciszkanie w 1232 r. a więc w rok po śmierci świętego Antoniego, którego grobowiec umieszczono w nowym kościele. Główne prace budowlane zostały wykonane do końca XIII w. ale za datę ukończenia budowy uznaje się rok 1307. ARCHITEKTURA. Kościół łączy w sobie w sobie cechy architektury romańskiej i gotyckiej oraz wpływy bizantyjskie, przeniesione za pośrednictwem sztuki weneckiej. Bazylika nazywana przez mieszkańców Padwy "Il Santo" (święty) jest najokazalszą świątynią w mieście, jej długość wynosi 115 m a szerokość 55 m. Złożona jest z trójnawowego korpusu bazylikowego z transeptem oraz wielobocznie zamkniętego prezbiterium z obejściem i wieńcem prostokątnych kaplic. W narożach prezbiterium i transeptu wznoszą się dwie cylindryczne wieże, nakryte ostrosłupowymi hełmami, ich poszczególne kondygnacje przeprute są ostrołukowymi arkadami. Nad kościołem wznosi się osiem kopuł, z których centralna, umieszczona nad skrzyżowaniem naw posiada formę ostrosłupa z latarnią. Szeroka fasada frontowa w dolnej części złożona jest z czterech profilowanych ostrołukowych wnęk, szerszych zewnętrznych i węższych wewnętrznych, które mieszczą smukłe otwory okienne i portale wejściowe. Między wnękami umieszczony jest główny portal wejściowy, zamknięty półkoliście. W górnej kondygnacji znajduje się galeria złożona z ostrołukowych arkadek wspartych na filigranowych filarkach. Powyżej w trójkątnym szczycie, między parami ostrołukowych okienek umieszczona jest rozeta z maswerkiem. Wnętrze kościoła rozczłonkowane jest półkolistymi arkadami, którymi nawa główna i transept otwierają się do naw korpusu i prezbiterium. Prezbiterium od obejścia (ambitu) oddziela ściana przepruta dwiema kondygnacjami smukłych arkad, z których te z dolnej kondygnacji są znacznie wyższe od tych z górnej. WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny wykonany w połowie XV w. przez wybitnego przedstawiciela włoskiego renesansu Donatella. Niestety to prawdziwe arcydzieło było kilka razy przekształcane (1582 i 1651), przez co zatraciło swój niepowtarzalny charakter. Nie ma także pewności czy rzeźby ołtarzowe ustawione w czasie rekonstrukcji ołtarza podjętej w 1898 r. są oryginalnymi dziełami Donatella. Nie ma za to żadnych wątpliwości, że umieszczona w ołtarzu grupa Ukrzyżowania, powstała w 1445 r., jest dziełem samego mistrza. W XVI w. lewe ramię transeptu zamieniono na kaplicę św. Antoniego, została ona urządzona w stylu renesansowym prawdopodobnie według projektu Tullio Lombardo. Od przestrzeni transeptu została oddzielona arkadowym przejściem o półkolistych łukach. Po środku kaplicy na podwyższeniu wznosi się grobowiec św. Antoniego, który w 1594 r. wykonał Tiziano Aspetti. Na ścianach zaś przedstawione zostały rzeźbione sceny z życia św. Antoniego, wśród autorów prac są tak wybitni artyści późnego renesansu jak Jacopo Sansovino. Tuż obok znajduje się kaplica bł. Łukasza Belludi, ucznia i towarzysza św. Antoniego. Jej ściany zdobią wspaniałe freski wykonane w 4. ćw. XIV w. przez weneckiego malarza Giusto de'Menabuoi. W centralnym punkcie artysta przedstawił tronująca Madonnę w otoczeniu świętych franciszkańskich. W ustawionym po środku kaplicy kamiennym sarkofagu spoczywają szczątki bł. Łukasza. Prezbiterium otaczają gotyckie kaplice, odchodzące promieniście, których ściany zostały pokryte malowidłami dopiero na przełomie XIX i XX w. Jedna z nich, czwarta od lewej strony, nazywana jest kaplicą polską i poświęcona jest św. Stanisławowi. W 1899 r. ozdobił ją freskami polski artysta Tadeusz Popiel. Na osi prezbiterium, między gotyckimi kaplicami, pod koniec XVII w. dobudowana została barokowa kaplica Relikwii. Zostały tu zgromadzone relikwiarze, wykonane w XIV i XV w. oraz współczesne, w których znajdują się doczesne szczątki św. Antoniego, zachowany w doskonałym stanie język świętego. W prawym ramieniu transeptu w 1372 r. wenecki artysta Andriolo de Santi urządził kaplicę św. Jakuba. Freski w tej kaplicy wykonał w końcu XIV w. Altichiero da Verona, który w szczególnie interesujący sposób przedstawił scenę Ukrzyżowania, podzieloną ostrołukowymi arkadami na trzy strefy. Do południowej nawy przylega jeszcze gotycka kaplica Najświętszego Sakramentu, wzniesiona w 1457 r. W kaplicy tej został pochowany pozostający na służbie Republiki Weneckiej, słynny kondotier Erasmo de Narni, zwany Gattamelata (zm. 1443). Jego wspaniały konny pomnik wykonany z brązu przez Donatella w latach 1447-53, ustawiony jest na placu przed bazyliką. LITERATURA Bazylika św. Antoniego. Przewodnik, Padwa 2009Padwa. Historia, sztuka, kultura, wyd. Medoacus 2000Trzeciak P., Donatello, [w:] Sztuka Świata, T. V., Warszawa 1992Strona interneotwa: Padwa, bazylika San Antonio Kościoły w Padwie Padwa, bazylika San Antonio Padwa, bazylika Santa Giustina Padwa, katedra Santa Maria Assunta Padwa, kościół Eremitani Padwa, kościół Santa SofiaPadwa, kościół Santa CrocePadwa, kościół San GaetanoPadwa, kościół San Canziano Padwa, bazylika Santa GiustinaPadwa, bazylika św. JustynyPadova, basilica di Santa Giustina Lokalizacja: Padwa, Via Cavazzana ( Budowa: 1532-1580 Architekci: Moroni, Andrea da Valle Styl: renesans Kościół św. Justyny w Padwie to ogromnych rozmiarów budowla, w której przechowywane są doczesne szczątki św. Łukasza Ewangelisty, przeniesione tu z Konstantynopola. HISTORIA. Położona przy rozległym placu Prato della Valle bazylika św. Justyny jest często pomijana przez pielgrzymów zmierzających do bazyliki św. Antoniego. Istnieje jednak wiele powodów dla których warto odwiedzić tę wyjątkową świątynię. Jest ona poświęcona św. Justynie z Padwy, męczennicy ściętej mieczem w 304 r. W V w. na miejscu jej grobu prefekt Venanzio Opilione wzniósł okazałą bazylikę. Następnie benedyktyni wznieśli tu świątynię romańską, która uległa zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi w 1117 r. Budowla ta została odbudowana i była kilka razy przekształcana w XIII i XIV w. Obecny charakter świątynia uzyskała w latach 1532-80, kiedy to została wzniesiona od podstaw w stylu renesansowym przez architekta Moroniego a następnie Andrea da Valle. ARCHITEKTURA. Jest to ogromnych rozmiarów budowla i należy do największych kościołów chrześcijańskich, jej długość wynosi 122 m a szerokość 82 m. Złożona jest trójnawowego, trójprzęsłowego korpusu, ujętego po bokach rzędami sześciu kaplic, przy czym na jedno przęsło korpusu przypadają dwie kaplice. Dalej znajduje się trójnawowy transept, którego nawy zamknięte są półkolistymi apsydami. Nawa środkowa jest szersza od naw bocznych i bardziej od nich wydłużona. Analogiczny do transeptu układ ma także prezbiterium, z tą różnicą, że jego środkowa nawa jest o 1/3 dłuższa od naw środkowych transeptu. Fasada i elewacje zewnętrzne świątyni są ceglane i posiadają stosunkowo skromną artykulację w postaci lizen i gzymsu koronującego. Nawy boczne i ramiona transeptu zwieńczone są trójkątnymi szczytami, poniżej których mieszczą się wielkie rozety, wypełnione maswerkami o kształtach plastra miodu. Surowa jest też fasada zachodnia, która zapewne z braku funduszy nie została pokryta kamienną okładziną. Jej najwyższa środkowa część jest nieco wysunięta do przodu i zwieńczona trójkątnym szczytem. W dolnej części mieści się duży prostokątny portal wejściowy, w bocznych polach znajdują się portale boczne. Pozostałe okna posiadają przeważnie wykrój półkolisty, kaplice oświetlają zaś duże okna termowe. Nad częścią prezbiterialną i transeptem wznosi się osiem kopuł na wysokich tamburach, z których cztery znacznie przewyższają rozmiarami pozostałe. Duże kopuły wznoszą się: jedna nad zachodnią częścią prezbiterium, dwie nad ramionami transeptu i jedna nad skrzyżowaniem naw, ta ostatnia otoczona jest czterema małymi kopułami. Nawa główna nakryta jest dachem dwuspadowym, nawy boczne nakrywają również dachy dwuspadowe ułożone w poprzek. Nad rzędami kaplic bocznych wznoszą się dachy jednospadowe. Wewnątrz nawa główna otwarta jest do naw bocznych ogromnymi półkolistymi arkadami, które wsparte są na potężnych czworobocznych filarach z jońskimi kapitelami. Znacznie mniejsze są arkady łączące przęsła naw bocznych między sobą oraz oddzielające nawy od kaplic. Filary między nawami bocznymi a kaplicami są pokryte parami pilastrów zdobionych jońskimi kapitelami. Wschodnia cześć prezbiterium, kaplice i nawy boczne nakryte są sklepieniami beczkowymi, przy czym sklepienia w nawach bocznych ułożone są prostopadle do nawy głównej. WYPOSAŻENIE. Wnętrze kościoła kryje wiele cennych zabytków sztuki a także liczne relikwie świętych kościoła katolickiego. Zaraz przy wejściu po środku nawy głównej natrafiamy na XV-wieczny krucyfiks, przykład toskańskiej rzeźby gotyckiej. W lewym ramieniu transeptu, w alabastrowym sarkofagu umieszczone są doczesne szczątki św. Łukasza Ewangelisty, przeniesione tu z Konstantynopola. W prezbiterium znajdują się relikwie patronki kościoła św. Justyny, są one umieszczone poniżej nastawy ołtarzowej, którą wypełnia obraz Męczeństwo św. Justyny, malowany przez Paolo Veronese w 1575 r. Przy ścianach prezbiterium ustawione są drewniane stalle o bogatej dekoracji snycerskiej, dzieło warsztatu Normanno Riccardo Taurini, powstałe w latach 1558-66. Na bocznych ścianach prezbiterium zachowały się też pierwotne szafy organowe z 2. połowy XVI w. W prawej kaplicy (nawie) przy prezbiterium znajduje się rzeźbiona barokowa Pieta, dzieło Filippo Parodi z 1689 r. W prawym ramieniu transeptu zobaczyć można sarkofag z relikwiami św. Macieja Apostoła, wykonany przez włoskiego rzeźbiarza Francesco de Sordi w 1562 r. Z transeptu możemy przejść do korytarza męczenników, w którym znajduje się studnia męczenników z XVI w. Dalej przechodzimy do kaplicy Świętej Marii, która jest pozostałością po pierwszym kościele z V w., znajduje się tu grób św. Prosdocimo. W ołtarzach bocznych umieszczono wiele interesujących dzieł malarstwa włoskiego, wykonanych przez takich mistrzów jak: Jacopo Bassano, Luca Giordano, Jacopo Palma il Giovane, Francesco Maffei, Antonio Balestra czy Sebastiano Ricci. Na wchodzącej w skład budynków klasztornych kampanili znajduje sie cenny zespół dzwonów, z których trzy największe (2340 kg, 1390 kg i 1120 kg) są równocześnie najstarsze i pochodzą z XVIII w. Na koniec warto wspomnieć, że w bezpośrednim sąsiedztwie bazyliki św. Justyny znajduje się niewielki ale bardzo interesujący ogród botaniczny. Ogród powstał w 1545 r. z inicjatywy uniwersytetu w Padwie i dzięki finansowemu wsparciu senatu Republiki Weneckiej, w granicach której Padwa się wtedy znajdowała. Ogród do dziś zachował swój pierwotny układ i wiele cennych okazów roślin i drzew palmę św. Piotra, zasadzoną w 1585 r. W 1997 r. ogród botaniczny został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. LITERATURA Padwa. Historia, sztuka, kultura, Oriago 2000Strona internetowa: internetowa: Padwa, bazylika Santa Giustina Kościoły w Padwie Padwa, bazylika San Antonio Padwa, bazylika Santa Giustina Padwa, katedra Santa Maria Assunta Padwa, kościół Eremitani Padwa, kościół Santa SofiaPadwa, kościół Santa CrocePadwa, kościół San GaetanoPadwa, kościół San Canziano Europa Włochy Padwa - Bazylika Św. Antoniego Padwa - Bazylika Św. Antoniego Opis Aktualny obraz z kamery dostępny na zewnętrznej stronie internetowej. Kliknij w miniaturkę, aby go zobaczyć. Kamera przypisana do kategorii lokalny2022-07-26 07:03 CESTEncyklopedia OdświeżaniePrzekaz strumieniowy temperatura: 24 °C prędkość wiatru: 10 km/h kierunek wiatru: 12 ° ciśnienie: 1010 hPa opady: mm wilgotność powietrza: 71% zachmurzenie: 84% widoczność: 9 km wschód słońca: 05:50 zachód słońca: 20:48 wschód księżyca: 03:11 zachód księżyca: 19:51 maksymalna temperatura: 36 °C (97 °F) minimalna temperatura: 20 °C (69 °F) Indeks UV: 6 temperatura: 33 °C prędkość wiatru: 24 km/h kierunek wiatru: 78 ° ciśnienie: 1010 hPa opady: mm wilgotność powietrza: 67% zachmurzenie: 59% widoczność: 10 km wschód słońca: 05:51 zachód słońca: 20:47 wschód księżyca: 04:03 zachód księżyca: 20:34 maksymalna temperatura: 33 °C (91 °F) minimalna temperatura: 20 °C (68 °F) Indeks UV: 5 temperatura: 36 °C prędkość wiatru: 14 km/h kierunek wiatru: 148 ° ciśnienie: 1011 hPa opady: mm wilgotność powietrza: 54% zachmurzenie: 22% widoczność: 10 km wschód słońca: 05:52 zachód słońca: 20:45 wschód księżyca: 05:02 zachód księżyca: 21:10 maksymalna temperatura: 36 °C (96 °F) minimalna temperatura: 20 °C (68 °F) Indeks UV: 6 Położenie na mapieRezerwacja noclegówZnajdź hotel, hostel, apartament lub inny atrakcyjny nocleg w wybranej lokalizacji: Wortal nie ponosi odpowiedzialności za komentarze Użytkowników zawarte pod kamerami, w postach na forum oraz jakichkolwiek innych miejscach wortalu. Zastrzegamy sobie prawo blokowania, usuwania oraz modyfikacji komentarzy zawierających treści niezgodne z polskim prawem lub uznane jako obraźliwe.

bazylika św antoniego w padwie